Afgelopen zomer is een nieuw kabinet aan de slag gegaan. De coalitiepartijen hebben toen afgesproken dat er fors bezuinigd moet worden op de Rijksoverheid. Dit wil de nieuwe regering op twee manieren bereiken: er moeten minder rijksambtenaren komen en alle rijksambtenaren mogen in 2026 geen salarisverhoging krijgen. Dit laatste heet ook wel een ‘nullijn voor rijksambtenaren’. In deze nieuwsbrief willen we uitleggen hoe de AC Rijksvakbonden zich nu voorbereiden op de aankomende cao-onderhandelingen en welke rol de door de regering beoogde nullijn hierbij speelt.
De huidige cao Rijk loopt tot en met 31 december 2025. Normaal gesproken zouden de vakbonden dan in het najaar met de werkgever gaan praten om vóór 1 januari 2026 een nieuwe cao te hebben. Maar onderhandelen terwijl wij weten dat de werkgever Rijk niets te bieden heeft, is natuurlijk niet normaal.
Naast loon zijn er deze cao-onderhandelingen natuurlijk ook nog andere belangrijke onderwerpen. Er is de afgelopen jaren gekeken naar het herzien van het systeem van functiewaardering. Eerder stoppen met werken is actueel, omdat er nu nieuwe RVU-wetgeving is. Samen met de werkgever zijn we een visie aan het ontwikkelen op vervoer en de bijbehorende vergoedingen. Allemaal onderwerpen die volgens ons van groot belang zijn voor rijksambtenaren. Het zijn ook allemaal onderwerpen die geld gaan kosten. Geld dat het kabinet dus niet beschikbaar stelt.
Als je zonder geld naar de autodealer gaat voor een nieuwe auto, kun je onderhandelen over de prijs maar krijg je uiteindelijk natuurlijk geen auto mee. Deze onderhandelingen zouden vanaf het begin kansloos zijn. Zo werken cao-onderhandelingen ook. Vakbonden proberen met de werkgever afspraken te maken die geld kosten. Hiervoor stelt het kabinet vooraf een budget ter beschikking. Als er genoeg geld beschikbaar is, kunnen vakbonden en de werkgever mooie afspraken maken. En als er geen geld is, kunnen we geen afspraken maken of alleen heel slechte.
Zolang het kabinet geen geld voor arbeidsvoorwaarden beschikbaar stelt, kunnen we over loon en andere belangrijke onderwerpen dus nooit goede afspraken met de werkgever maken. Dat dreigt nu te gebeuren. Daarom proberen we de politiek te overtuigen om toch nog geld beschikbaar te stellen. Geld dat er wel is, want andere overheidssectoren zoals de politie en Defensie hebben geen nullijn. Dit doen we eerst nog met brieven en het vragen van aandacht voor de problemen die veroorzaakt worden door dit kabinetsbeleid, maar deze acties zullen natuurlijk steeds harder worden als er niets gebeurt. Want een nullijn voor rijksambtenaren accepteren we niet!
